عقب‌ماندگی روابط عمومی‌های ایران از چرخه جهانی هوش مصنوعی

در دهه‌های اخیر، هوش مصنوعی (AI) به یکی از مهم‌ترین فناوری‌های نوین تبدیل شده است که تأثیرات عمیقی بر صنایع مختلف، از جمله روابط عمومی (PR)، گذاشته است. در سطح جهانی، سازمان‌ها و شرکت‌های پیشرو از هوش مصنوعی برای بهبود کارایی، تحلیل داده‌ها، شخصی‌سازی محتوا و خودکارسازی فرآیندها بهره می‌برند. با این حال، در ایران، روابط عمومی‌ها از این چرخه جهانی عقب مانده‌اند و نتوانسته‌اند به‌طور مؤثری از ظرفیت‌های هوش مصنوعی استفاده کنند. در اینجا به بررسی دلایل این عقب‌ماندگی و راهکارهای ممکن برای جبران آن می‌پردازم.

هوش مصنوعی و کاربردهای آن در روابط عمومی

هوش مصنوعی به فناوری‌هایی اشاره دارد که ماشین‌ها را قادر می‌سازد تا وظایف هوشمندانه‌ای مانند یادگیری، استدلال و تصمیم‌گیری را انجام دهند. در حوزه روابط عمومی، این فناوری می‌تواند به شکل‌های زیر به کار گرفته شود:

تحلیل داده‌های بزرگ : هوش مصنوعی می‌تواند حجم عظیمی از داده‌ها را تحلیل کرده و الگوها و روندهای پنهان را شناسایی کند. این امر به روابط عمومی‌ها کمک می‌کند تا درک بهتری از مخاطبان، رسانه‌ها و رقبا داشته باشند.
شخصی‌سازی محتوا: با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین، می‌توان محتوا را بر اساس علایق و رفتارهای مخاطبان شخصی‌سازی کرد، که این امر به افزایش تعامل و اثربخشی پیام‌ها منجر می‌شود.
خودکارسازی وظایف تکراری : هوش مصنوعی می‌تواند وظایفی مانند پاسخ به سؤالات متداول، مدیریت رسانه‌های اجتماعی و توزیع محتوا را خودکار کند، که این امر زمان و منابع انسانی را آزاد می‌کند.
پیش‌بینی روندها: با تحلیل داده‌های تاریخی و فعلی، هوش مصنوعی می‌تواند روندهای آینده را پیش‌بینی کند و به روابط عمومی‌ها در برنامه‌ریزی استراتژیک کمک کند.

این کاربردها نشان‌دهنده پتانسیل بالای هوش مصنوعی در بهبود کارایی و اثربخشی روابط عمومی است.

وضعیت روابط عمومی در ایران

در ایران، روابط عمومی‌ها به‌طور سنتی بر روش‌های قدیمی‌تر مانند انتشار بیانیه‌های مطبوعاتی، برگزاری رویدادها و ارتباطات چهره‌به‌چهره متکی بوده‌اند. اگرچه برخی سازمان‌ها تلاش کرده‌اند تا از فناوری‌های دیجیتال مانند رسانه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌ها استفاده کنند، اما پذیرش هوش مصنوعی در این حوزه بسیار محدود بوده است. دلایل این عقب‌ماندگی عبارتند از:

کمبود آگاهی و آموزش: بسیاری از متخصصان روابط عمومی در ایران با مفاهیم هوش مصنوعی و کاربردهای آن آشنا نیستند. عدم وجود برنامه‌های آموزشی و کارگاه‌های تخصصی در این زمینه، مانع از ارتقای دانش و مهارت‌های لازم شده است.
محدودیت‌های زیرساختی: زیرساخت‌های فناوری اطلاعات در ایران، از جمله دسترسی به اینترنت پرسرعت، پلتفرم‌های پردازش داده و ابزارهای هوش مصنوعی، به اندازه کافی توسعه نیافته‌اند. این محدودیت‌ها استفاده از فناوری‌های پیشرفته را دشوار می‌سازد.
مسائل مربوط به حریم خصوصی و امنیت داده‌ها: در ایران، قوانین و مقررات مربوط به حفاظت از داده‌ها و حریم خصوصی به‌طور کامل توسعه نیافته‌اند. این امر می‌تواند سازمان‌ها را از به‌کارگیری ابزارهای هوش مصنوعی که به داده‌های حساس دسترسی دارند، منصرف کند.
مقاومت در برابر تغییر: برخی سازمان‌ها و مدیران روابط عمومی ممکن است به دلیل ترس از ناشناخته‌ها یا نگرانی از هزینه‌های اولیه، در برابر پذیرش فناوری‌های جدید مقاومت کنند.

3.پیامدهای عقب‌ماندگی

عقب‌ماندگی روابط عمومی‌های ایران از چرخه جهانی هوش مصنوعی پیامدهای متعددی دارد:

کاهش کارایی و اثربخشی: عدم استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی می‌تواند منجر به اتلاف زمان و منابع شود، زیرا وظایف به‌صورت دستی و با دقت کمتری انجام می‌شوند.
از دست دادن فرصت‌های رقابتی: سازمان‌هایی که از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، می‌توانند سریع‌تر و هوشمندانه‌تر عمل کنند و در نتیجه، مزیت رقابتی بیشتری نسبت به رقبای خود کسب کنند.
عدم توانایی در پاسخگویی به نیازهای مخاطبان: در دنیای امروز، مخاطبان انتظار دارند که ارتباطات شخصی‌سازی‌شده و به‌موقع دریافت کنند. عدم استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند منجر به ناتوانی در برآورده کردن این انتظارات شود.

راهکارهای جبران عقب‌ماندگی

برای جبران این عقب‌ماندگی، اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود:

ارتقای آموزش و آگاهی: برگزاری دوره‌های آموزشی، کارگاه‌ها و سمینارهای تخصصی در زمینه هوش مصنوعی و کاربردهای آن در روابط عمومی ضروری است. همچنین، تشویق متخصصان به شرکت در کنفرانس‌های بین‌المللی و مطالعه منابع به‌روز می‌تواند مفید باشد.
توسعه زیرساخت‌های فناوری: دولت و بخش خصوصی باید در بهبود زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، از جمله دسترسی به اینترنت پرسرعت و پلتفرم‌های پردازش داده، سرمایه‌گذاری کنند.
تدوین قوانین و مقررات: توسعه قوانین و مقررات مربوط به حفاظت از داده‌ها و حریم خصوصی می‌تواند اعتماد سازمان‌ها به استفاده از هوش مصنوعی را افزایش دهد.
تشویق به پذیرش فناوری: ارائه مشوق‌های مالی، پشتیبانی فنی و به اشتراک گذاری بهترین شیوه‌ها می‌تواند سازمان‌ها را به استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی ترغیب کند.
همکاری‌های بین‌المللی: برقراری همکاری با سازمان‌ها و شرکت‌های بین‌المللی که در زمینه هوش مصنوعی پیشرو هستند، می‌تواند به انتقال دانش و فناوری کمک کند.

نتیجه‌گیری

هوش مصنوعی به‌عنوان یک فناوری تحول‌آفرین، پتانسیل بالایی برای بهبود عملکرد روابط عمومی‌ها دارد. با این حال، روابط عمومی‌های ایران به دلیل محدودیت‌های آموزشی، زیرساختی و قانونی، از این چرخه جهانی عقب مانده‌اند. برای جبران این عقب‌ماندگی، لازم است که اقدامات مؤثری در زمینه آموزش، توسعه زیرساخت‌ها، تدوین قوانین و تشویق به پذیرش فناوری انجام شود. با انجام این اقدامات، روابط عمومی‌های ایران می‌توانند از مزایای هوش مصنوعی بهره‌مند شده و جایگاه خود را در عرصه جهانی تقویت کنند.

اسماعیل کریمیان / مدیر مسئول رسانه “روابط عمومی هوش مصنوعی ایران”